Malatya’da sivil toplum kuruluşlarının çoğu, uzun zamandır asli misyonunu unutmuş durumda. Bir zamanlar halkın derdini dile getiren, sorunlara çözüm arayan yapılar, bugün siyasetin gölgesinde vitrin süsü olmaktan öteye gidemiyor.
Deprem gibi ağır bir felaketin ardından en çok ihtiyaç duyulan şey bağımsız, cesur ve çözüm üreten STK’lar olmalıydı. Peki ne oldu? Depremzedenin yarasını sarması gerekenler, basın açıklamalarıyla fotoğraf çektirmekle yetindi. Gençlerin, kadınların, işsizlerin sesini duyurması gerekenler, siyasilerin gözüne girmek için yarıştı.
Siyasetin arka bahçesi olmak, STK’ların onuruna yakışır mı? Toplumun yükünü hafifletmek yerine siyasetin yükünü taşımak, bu kente ne kazandırır? Kamu yararı için kurulmuş yapılar, siyasetin oy deposu haline geldikçe, halkın güveni de eriyip gidiyor.
Bugün Malatya’da insanlar açık açık şunu söylüyor: “Biz çözüm odaklı, bağımsız ve cesur STK istiyoruz.” Vatandaşın beklentisi net. Çünkü sorun çok, ama ses yok. Çözüm lazım, ama irade yok.
Eğer Malatya’nın STK’ları siyasetin gölgesinden çıkıp halkın safına geçmezse, yarın tarih onları sadece suskunluklarıyla hatırlayacak.
Bu yazıya henüz hiç yorum yapılmamış. İlk yorumu siz yapın!